www.klubmord.fora.pl

KOKOSEK · Wysłany: Nie 0:13, 22 Mar 2015 Temat postu: Chris Carter

witam
Jestem w 2/3 trylogii Chrisa Cartera. Czyli przeczytałem "Krucyfiks" i "Egzekutor".
Mocne, mroczne, zwyrodniałe zbrodnie z dużą dozą psychologii. Ciemna strona Los Angeles. Po dobrej stronie mocy detektywi Hunter i Garcia.
Dobrze napisane, przyjemnie się czyta. Ma to coś (wg mnie) że książkę zabiera się nawet do .... łózka Wink

bo szkoda tracić czas na nieczytanie.
Przede mną "Nocny prześladowca". Mam nadzieję, że trzyma poziom.

(siedemnaście mgnień... godzin później)

"Nocny prześladowca" - kolejna, trzecia z kolei, książka z detektywami z LA: Hunterem i Garcią. Kolejny mroczny, psychopatyczny zabójca, kolejne ofiary zabijane na wymyślne sposoby....
Ogólnie świetna seria. Gorąco polecam.

Generał · Wysłany: Pon 18:26, 23 Mar 2015 Temat postu:

Autor pisze w stylu T. Gerritsen i A. Kavy? Czyli dokładne opisy zmasakrowanych trupów? Ciężko się mi czyta takowe kryminały Confused

. Chyba z wiekiem się robię zbyt wrażliwy Cool

.

Rubikon18 · Wysłany: Wto 12:39, 24 Mar 2015 Temat postu:

KOKOSEK · Wysłany: Wto 23:10, 24 Mar 2015 Temat postu:

Rubikon18 · Wysłany: Śro 0:31, 25 Mar 2015 Temat postu:

Magdalena · Wysłany: Śro 11:50, 25 Mar 2015 Temat postu:

To jednak sprawa indywidualnego podejścia czytelnika do tematu. Na mnie "Medaliony" Zofii Nałkowskiej zrobiły duże wrażenia. Natomiast "Malowany ptak" zawierający "mocne" sceny raczej ... mnie zniesmaczył ... ani to o wojnie, ani o ... właściwie ... nie wiem po te sceny były tam umieszczone ... ale o ile wiem, to sporo ludzi ją chwaliło. Nie jestem koneserem i nie osądzę, czy była dobra, czy nie. "Medaliony" pamiętam, po Kosińskiego zdecydowanie nie sięgnę. I z innej dziedziny. Lubię powieści Wilbura Smitha. Takie sensacyjno -przygodowe, z wątkiem romansowym, niekiedy historyczne. Tam również często trafiają się opisy makabrycznych scen - egzekucji, polowań, wypadków itd ... przyznam się, że ... opuszczam je i ... dalej czytam Very Happy

Rubikon18 · Wysłany: Śro 15:21, 25 Mar 2015 Temat postu:

Twórczości Kosińskiego nie znam, raz tylko - w jakimś programie w telewizji - obiło mi się o uszy, że to grafoman i efekciarz.

Co do "Medalionów", myślę, że mogłyby mieć one większą siłę oddziaływania, gdyby Zofia Nałkowska w swej próbie ukazania całości koszmaru nie potraktowała go trochę po łebkach. Po "mojej" wstrząsającej lekturze myślę, że najbardziej poruszające książki na temat skupiają się na pojedynczych sprawach i losach konkretnych, wymienionych z nazwiska osób - ponieważ przybliża to czytelnika do problemu - niż na anonimowych przykładach obrazujących poszczególne aspekty zjawiska.

Magdalena · Wysłany: Śro 19:25, 25 Mar 2015 Temat postu:

Nałkowska nie tyle potraktowała lekko temat, co przedstawiła go w specyficzny sposób. Jeśli się dobrze "wczyta" w tekst widać całą grozę obozów koncentracyjnych.
Czytałam również "Pięć lat kacetu" Stanisława Grzesiuka i to również była dobra książka. Opisał swoje przeżycia, zachowania ludzi ... bardzo ciekawa powieść. Pewne sprawy, jak np. funkcjonowanie hm ... "salonów masażu" w obozie zasygnalizował, bez drastycznych opisów.
"Malowany ptak" to jedyna powieść Kosińskiego jaką przeczytałam. Po inne nie sięgnęłam. O ile pamiętam toczyły się jakieś dyskusje, były wątpliwości, czy on to rzeczywiście napisał. Komuś wychodziło, że jeszcze nie znał tak dobrze angielskiego ...
https://www.youtube.com/watch?v=G7BhIyvZz3s

Rubikon18 · Wysłany: Czw 1:36, 26 Mar 2015 Temat postu:

Magdalena · Wysłany: Czw 2:30, 26 Mar 2015 Temat postu:

Oczywiście, że Grzesiuk aniołem nie był. Nie uważał się za ideał. Pewnie i tej książki osobiście nie pisał, tylko zapisywano jego wspomnienia i "wygładzano" je. Muszę przyznać, że zachował obiektywizm. Był bystry, umiał grać i śpiewać uliczne piosenki, jakoś sobie radził w obozie. Czy cudzym kosztem? W pewnym stopniu na pewno, ale tak można powiedziec prawie o każdym więźniu, który to piekło przetrwał. Pamiętam, że bardzo ciepło pisał o księdzu, któremu pomagał w obozie i który po zwolnieniu zorganizował przysyłanie paczek. Przez obce Grzesiukowi osoby. Grzesiuk przeżył, choć jak wspomniałeś i on był ofiarą.
Sforzowie to ciekawy ród. Właściwie to tak jak Medyceusze - raczej dorobkiewicze niż stara arystokracja (potęga jednych zaczęła się od kondotiera, drudzy wzbogacili sie na handlu suknem) ale trzeba przyznać, że zaszli bardzo wysoko i zaznaczyli swoją obecność w polityce europejskiej. W każdym razie i Walezjusze, Jagiellonowie nie mieli oporów przed łączeniem się z nimi.
Historia rodu Sforzów to materiał na niezły kryminał Very Happy

Rubikon18 · Wysłany: Czw 9:22, 26 Mar 2015 Temat postu: