www.klubmord.fora.pl

stefan downar · Wysłany: Wto 15:44, 11 Mar 2014 Temat postu:

W górach się dzieje akcja "Zbrodnia na Cyrhli Toporowej". Ciekawe, czy naprawdę takie miejsce istnieje? I jeszcze "Śmierć w żlebie Kirkora".
Ta druga bardziej się mi podobała.

Rubikon18 · Wysłany: Wto 18:59, 11 Mar 2014 Temat postu:

Generał · Wysłany: Śro 16:56, 12 Mar 2014 Temat postu:

Cyrhla Toporowa istnieje od dawna, jako dzielnica Zakopanego Wink

Nazwa wzięła się od sposobu w jaki pasterze wołoscy osiedlający się na Podhalu w XV - XVI wieku zdobywali ziemię pod wypas owiec i kóz.
Cyrhla swego czasu słynęła z wielkiej liczby krokusów górskich. Dziś też tam występują, ale nie w takiej ilości, jak kiedyś.

Derwisz

Zacznij od Ewy pt. "Złote Koło". To jest tak doskonała pozycja, że po jej przeczytaniu natychmiast pokochasz milicyjniaki. Później może "Jak pan przeniósł ten gryps" i wszystkie zeszyty napisane przez Edigeya. Z tymi Ewami, z końcówki serii - końcówka lat 80 - daj sobie spokój. Tylko się zniechęcisz, ich po prostu nie da się czytać.

Molczak

Proponuję też:
"Złoty Centaur"
"Zabójstwo Thomasa Jonesa"
i "Złote kółka"

Generał

Zdecydowanie najbardziej humorystyczna EWA to ANASTAZJA LUBI REKLAMĘ. Czego tam nie ma. Wielcy gangsterzy płci obojga, wybuchające przesyłki, oryginalny sposób komunikowania się za pomocą ogłoszeń w prasie, widowiskowe napady, strzelaniny z karabinów maszynowych Very Happy

. Autora poniosła niebywale fantazja.

stefan downar

Niezbyt się mi podobała "Anastazja lubi reklamę". Dziwny kryminał. Napad na pociąg najgorszy o jakim czytałem.

Generał

Najważniejszy jest tu rozmach autora. Potem już nie pojawił się w serii EW podobny doń okaz grafomanii.

Mar1307

"Zbrodnię na Cyrhli Toporowej" czytałem w 1970 roku. Mam do dzisiaj w domu, wydanie I Czytelnika, Seria z Jamnikiem . Bardzo długie lata uważałem ją, oprócz "Tęczowego coctailu" Heleny Sekuły - za jeden z najlepszych kryminałów w czasach PRL-u. I chyba nadal jest u mnie w pierwszej 10-te...!

Rubikon18

Jedne z pierwszych ewek, jakie przeczytałem, to "Śmierć w samolocie" i "Maskotka" J. J. Koprowskiego. Czytałem je niedawno jeszcze raz i myślę, że nadal się bronią, a spośród ewek na pewno wyróżniają się pomysłem na zbrodnię i drogą do wykrycia sprawcy. Dlatego i dziś zacząłbym czytanie serii od tych dwóch tytułów - a przynajmniej jako jednych z pierwszych.

Rubikon18 · Wysłany: Czw 9:22, 12 Mar 2015 Temat postu:

A propos ewek, na stronie Cyfrowej Biblioteki Narodowej natknąłem się na wydane na początku minionego wieku zeszyty pt. „Tajemnicze Przygody Szerloka Holmesa, Słynnego Ajenta Śledczego”. Są to wprawdzie anonimowe czytadła bez polotu i ambicji, ale można powiedzieć, że „Ewa wzywa 07” (a także kapitan Żbik) miała swego poprzednika na miarę tamtych czasów. A że „arcydzieła” te są z konieczności mocno zakorzenione w ówczesnych realiach językowych, ku mojemu wielkiemu rozbawieniu Holmes określony w nich został jako kryminalista.

Generał · Wysłany: Czw 9:39, 12 Mar 2015 Temat postu:

A to mnie zaskoczyłeś Smile

.
Nie spodziewałem się takich nawiązań w rodzimej literaturze kryminalnej.
Muszę to koniecznie zobaczyć.

Generał

Jaką EWĘ przeczytaliście/odświeżyliście ostatnio? Przy okazji poprawek do dwóch szkiców sięgnąłem po EWĘ nr 82, czyli JAK PAN PRZENIÓSŁ TEN GRYPS?. Ponowna lektura skłoniła mnie do zastanowienia się nad zasadnością "Żbikowego" ostrzeżenia przed złymi skutkami chodzenia po knajpach. Porucznik Adam Sarna nie czytał "kolorowych zeszytów" i wyjście do nocnej knajpy skończyło się dlań pokazową wpadką Smile

. Abstrahując postać zegarmistrza jest jedną z moich ulubionych czarnych charakterów w serii. Opowieść ma sporo słabości w tym ukrywanie drogich kamieni po lasach pod drzewami. Trudno mi uwierzyć w takie rozwiązania. Małe drzewka z czasem stają się duże i jak potem rozpoznać miejsce ukrycia kasetki ze skarbem? Albo fragment na stacji. Zegarmistrz nie zaopatrzył się fałszywe dokumenty a super maskującą perukę jak najbardziej. Ten fragment uważam za najsłabszy. Najlepsza scena to pani Wolniakowa perorująca na zebraniu blokowym o uczciwości i przestrzeganiu prawa a skupywała pokątnie dolary współpracując ze wspólnikami zegarmistrza Very Happy

.

Magdalena

Mnie najbardziej zapadły w pamięć "Ewy" pani Sekuły. M. in. "Świecznik Maurów" który wydała jako Helena Turbacz. Bardzo ciekawy zeszyt.
Kiedyś "kryminalista" chyba oznaczało człowieka zajmującego się kryminalistyką. Słowa często zmieniają swoje pierwotne znaczenia ... pasjonat - kiedyś tak określano nerwusa, choleryka - teraz człowieka mającego hobby, pasję Very Happy

Generał

H. Sekuła miała swój własny charakterystyczny styl. Jej kryminały były dobrze ułożone fabularnie. Minusem zaś propaganda, która wcale nie "chodziła" sobie tam w tle wydarzeń ale była mocno akcentowana. Trochę to irytuje. Z EW oprócz ŚWIECZNIKA..., to jeszcze ŚLAD RĘKAWICZKI z niezapomnianym opisem mobilizacji wszystkich sił milicyjnych do ścigania groźnych przestępców. Dla mnie osobiście ważny jest wątek kolejowy Smile

.
SIEDEM DIABŁÓW... fantastyczne ze względu na udziwnienia językowe w których autorka celowała Smile

. I moja ulubiona SREBRNA MONETA. Intryga interesująca tylko zakończenie spaprane.